با این اوضاع عربستان...
یک نقشه خوب برای حرم بقیع لازم داریم.
---
در ادامه:
تا اواسط نوروز نیستم. التماس دعا
برادران عزیزم:
و همه کسان دیگری که در بحث داغ وبلاگی در مورد فحاشی و اهانت به ف.ه شرکت کردید...
آقا، امروز آب پاکی را روی دست همه مان ریخت+. خوش به حال کسانی که قبل از اینکه رهبرشان لب باز کند، مسیر درست را تشخیص دادند.
و خوش به حال کسانی که وقتی دانستند اشتباه کرده اند، پافشاری یا توجیه نکردند.
----
قبلا جایی نوشته بودم که اینگونه بحث ها و نقدهای درون گفتمانی (به شرط افزایش ظرفیت نقد پذیری) بسیار خوب و ضروری هستند. امیدوارم باز هم شاهدشان باشیم (البته با زبانی نرم تر)
زندگی ما مثل راه رفتن روی ساحل شنی دریاست...
هر جا که می رویم رد پای ما در ساحل باقی می ماند، مگر آنکه موج رحمتی از دریا بیاید و جای پای ما را مخفی کند...
در پیامکی نوشتم: «سلام. ۱۴ اسفند، سالگرد شهادت شهید جوشقان نژاد. برای شادی روح او و امام راحل، فاتحه و دو هفته نماز اول وقت و صلوات»
این جواب ها آمد:
-----
پس از نگارش:
در اداره لب مطلب دوستانی که این پیام را دریافت کرده بودند این بود که: بی مایه فطیر است. یعنی که نهار فراموش نشود... حالا هر چه اصرار کردیم که از نخ این صحبتها بیرون بیایند، نشد که نشد. بعضی ها که اصلا گفتند اگر نهار ندهی همان نمازی را هم که می خواندیم، تعطیل می کنیم... گناهش گردن خودت.
این یک پست از «ریز» بودن درآمد و درشت شد. می بخشید.
قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالاً
الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً
مبارکه «کهف»- شماره 103 و 104
بگویم که زیانکارترین مردم در عمل چه کسانی هستند؟
آنها که تلاش شان در دنیا گمراهی است و گمان می کنند که کار نیک انجام می دهند...
و نگرانی پایان ندارد... در خوف و رجا باید زیست
بعضی خاک ها... و خاک بعضی ها
گلدان که بشود، فقط به درد خرزهره می خورد...
و بعضی خاک ها... و خاک بعضی ها
گلدان که بشود، خالی اش هم زیباست.